Bölüm 3 Tabii ki!

Bölüm 3 Tabii ki!

“Ben gerçekten yakışıklıyım”
Nux onun yüzüne farklı açılardan bakarken keyifle konuştu, izledikçe daha çok hoşuna gidiyordu. Uzun gür kuzguni saçları, pürüzsüz beyaz teniyle birleşerek mükemmel bir yüz oluşturmuştu. Altın rengi gözlerinin içinde eşsiz bir parıltı vardı. Kılıcı andıran kaşları, ince burnu ve keskin çene çizgisi, biraz morarmış olsa da yüzünü ölümsüz kılıyordu.
“Bu yüz, bu zayıf görünümlü vücutla birleşince, gerçekten de bir insanın sahip olabileceği en kaliteli jigolo benim! Bana layık bir müşteri bulmak için çok çalışmam gerekiyor!”
Nux kendi kendine başını salladı ama sonra kaşlarını çattı.
“Ama neden morarmışım? diye düşündü.
Göç ettikten sonra hiçbir şey senaryoya göre gitmiyordu, hilesini alamadı ve selefinin hafızasına da sahip değildi.
‘Aşırı yakışıklı yüzümü mü kıskandılar? Hmm, durum bu olmalı… Hmph! Ezikler! İyi bir şeker anne bulana kadar bekleyin, intikamımı o zaman alacağım. Hmph! Hmph!’ Nux varsayımlarda bulunurken içten içe homurdandı.
*Growl*
Tam intikamını düşünürken karnının guruldadığını duydu, ancak o zaman çok aç olduğunu fark etti. Etrafına bakındı ve masasının üzerinde şeftali benzeri meyveler buldu.
‘Evimde olduğuna göre zehirli olmamalı…’
Bunu düşünerek hızla bir ısırık aldı. Tadı yeşil elma gibiydi, onları lezzetli buldu ve hiç vakit kaybetmeden hepsini mideye indirdi.
Bu az miktardaki meyve açlığını tamamen gideremese de, eskisi kadar kötü değildi.
Ancak, az önce yediğinin selefinin 2 günlük yemeğine eşit olduğunu öğrenseydi, hiç tatmin olmamaktan şikayet etmezdi.
*Knock* *Knock*
*Smash*
Birden kapının çalındığını duydu ama tam cevap vermek üzereyken kapı çarpılarak açıldı ve kaba görünüşlü üç adam içeri girdi.
“Madem kapıyı çarparak açmak istiyordun, neden kapıyı çalma zahmetine girdin ki…” diye düşündü Nux içinden ama bu tür sorular sormanın sırası olmadığını biliyordu.
“Bizimle gelmeye karar verdin mi?” diye sordu Nux’un bu grubun lideri olduğunu tahmin ettiği yaralı yüzlü adam.
“…”
Nux hiçbir şey söylemeden onlara bakarken derin bir nefes aldı, ancak yüzünde korkudan eser yoktu.
Lider astlarına bakarken kaşlarını çattı, ancak yüzlerinde aynı şaşkın ifadenin olduğunu doğruladıktan sonra Nux’a döndü ve kaşını kaldırdı.
“Bizimle gelmeye karar verdin mi diye sordum?” Tekrar sordu, bu sefer sesi öncekinden biraz daha ağırdı.
“Tabii ki!”